تدوین مقیاسی برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی آنلاین و پیامدهای اخلاقی آن

زمینه: اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی آنلاین یکی از انواع اعتیاد به تکنولوژی است که یک اعتیاد غیر دارویی و رفتاری محسوب می‌شود. اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی آنلاین می‌تواند منجر به عدم تمرکز، اضطراب، افسردگی و کاهش عملکرد تحصیلی شود. در این پژوهش مقیاسی براساس مطالعات پیشین و بررسی‌های پژوهشگر برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی آنلاین و با در نظر گرفتن تأثیرات منفی اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی دراخلاق و رفتار کاربر در جامعه ایران طراحی گردید.   روش: روش پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه است که از میان آنها 206 نفر (121 مرد و 85 زن) به عنوان نمونه آماری با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفت. مقیاسی اخلاقی اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی آنلاین به صورت فرم آنلاین برای دانشجویان ارسال شد. پایایی مقیاس با ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد ارزیابی قرار گرفت.   یافته‌ها: مقدار به دست آمده برای ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که مقیاس از پایایی بالایی برخوردار است و نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان‌دهنده برازش مناسب مدل و روایی کل مقیاس بود.   نتیجه‌گیری: با توجه به مقادیر به دست آمده برای ضریب آلفای کرونباخ و شاخص‌های برازش مدل می‌توان نتیجه گرفت که مقیاس اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی آنلاین و پیامدهای اخلاقی آن ارائه شده در این پژوهش با تعداد 34 گویه و 7 معیار می‌تواند به‌عنوان ابزار مناسبی برای سنجش میزان اعتیاد به ‌شبکه‌های اجتماعی آنلاین دانشجویان ایرانی استفاده شود.